در برخی خانم ها هنگام برقراری رابطه جنسی، عضلات واژن به طور غیر ارادی منقبص می شوند که این اختلال اصطلاحا واژینیسموس نام دارد. این انقباضات مانع رابطه جنسی می شوند و یا رابطه با درد بسیار همراه خواهد بود.
واژینیسموس تداخلی با تحریک جنسی پیدا نمی کند، اما می تواند مانع از انجام دخول شود.
ناهنجاری های فیزیکی در بروز واژینیسموس کمتر دخیل هستند. از آن جایی که این اختلال می تواند کیفیت زندگی و رابطه زناشویی را تحت تاثیر قرار دهد و تصور شود که خانم ها دچار عارضه بی میلی جنسی هستند، توصیه می شود جهت درمان به پزشک مراجعه شود.

 

انواع واژینیسموس

واژینیسموس به دو نوع تقسیم می شود:
واژینیسموس اولیه: زمانی که به هیچ عنوان امکان دخول وجود ندارد.
واژینیسموس ثانویه: زمانی که دخول یک بار انجام می شود، اما دفعات بعدی مقدور نمی باشد. که این حالت می تواند به دلیل جراحی های زنان، تروما و یا رادیوتراپی باشد.
برخی خانم ها بعد از یائسگی دچار واژینیسموس می شوند. زمانی که سطح استروژن کم می شود، از میزان رطوبت و الستیسیته واژن کاسته می شود، رابطه جنسی با درد و استرس همراه است و در نهایت، شاهد بروز واژینیسموس خواهیم بود.

 

 

 

علائم و نشانه های واژینیسموس

علائم واژینیسموس می تواند در افراد مختلف، به صورت های گوناگون ظاهر شود. از جمله علائم این اختلال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مقاربت دردناک (دیسپارونی)
• دخول سخت و یا غیر ممکن
• درد جنسی طولانی مدت بدون علت مشخص
• احساس درد هنگام قرارگیری تامپون
• اسپام عضلانی هنگام برقراری رابطه جنسی
  دردی که احساس می شود می تواند خفیف و یا شدید باشد.

 

علت بروز واژینیسموس چیست؟

واژینیسموس، اختلالی است که می تواند در پی استرس های فیزیکی، روانی و یا هر دو ایجاد شود. معمولا این اختلال زمانی رخ می دهد که فرد انتظار آن را ندارد.

 

محرک های روانی واژینیسموس

•  ترس، به عنوان مثال ترس از بارداری
• مشکلات ارتباطی
• سابقه تجاوز و یا اتفاقات مشابه

 

محرک های فیزیکی واژینیسموس

• عفونت، مانند عفونت مجاری ادراری و یا عفونت های قارچی واژن
• شرایط پزشکی مانند ابتلا به سرطان و یا لیکن اسکلروزیس
• زایمان
• یائسگی
• سابقه انجام جراحی لگنی
• عوارض جانبی مصرف دارو

 

واژینیسموس چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص واژینیسموس با توجه به علائمی که بیمار وصف می کند صورت می گیرد. پزشک هم چنین به بررسی موارد زیر نیز خواهد پرداخت:

• زمان اولین علائم احساس شده است
• تعداد دفعات بروز اختلال
• چه عواملی، باعث تحریک و تشدید اختلال می شوند
• سوابق جنسی بیمار از جمله سابقه هر گونه تروما و یا تجاوز نیز باید بررسی گردد.
  در کل، تشخیص و درمان واژینیسموس از طریق معاینه لگنی امکان پذیر می باشد.

 

ترس از معاینه لگنی در بانوان مبتلا به واژینیسموس

کاملا طبیعی است که خانم های مبتلا به واژینیسموس، ترس انجام معاینه لگنی را داشته باشند. به همین خاطر، در چنین مواردی، معاینه باید به گونه ای انجام شود که آرامش و راحتی بیمار حفظ شود.
جهت معاینه می توان از بیمار خواست که از دست ها و یا ابزارهای پزشکی برای نفوذ بهتر به واژن استفاده کند. بهتر این است که پزشک، مراحل معاینه را قدم به قدم برای بیمار خود توضیح دهد.در طول معاینه، علائمی از عفونت و یا اسکار نیز بررسی خواهد شد.
همان طور که قبلا نیز اشاره شد، عوامل فیزیکی در بروز واژینیسموس و انقباض عضلات واژن دخیل نیستند. این بدین معناست که پزشک دلیل دیگری برای بروز این اختلال پیدا نخواهد کرد.

 

درمان واژینیسموس

واژینیسموس، اختلال قابل درمانی است. در ابتدا، هر گونه علل از جمله عفونت باید شناسایی و نسبت به درمان اقدام صورت گیرد، قبل از این که درمان واژینیسموس آغاز گردد.
هدف از درمان، کاهش تنگ شدن ناگهانی عضلات در پی ترس از درد و هم چنین مقابله با سایر انواع ترس است که می توانند منجر به واژینیسموس شوند.

درمان اغلب شامل ترکیبی از درمان های زیر می باشد:

 

 تمرینات کگل برای درمان واژینیسموس

از جمله انقباض و رها شدن عضلات و یا تمرینات کگل به منظور کنترل عضلات کف لگنی.